Warto sięgnąć do bardziej odległych czasów, kiedy koło teatralne (w zupełnie innym składzie, ale prowadzone przez tego samego opiekuna) realizowało zamysły artystyczne na scenie. Do ciekawszych dokonań należą:

1.Prezentowana w Miejskim Domu Kultury w Andrychowie pantomima pt. ”Bohaterowie naszych lektur”. Stała się ona świetną okazją do przypomnienia lektur należących do kanonu klasyki światowej. A były to następujące pozycje: „Antygona”, „Romeo i Julia”, „Faust”, „Noce i dnie”, ”Tristan i Izolda”, „Laura i Filon”. Stylowe stroje z dawnych epok zostały wypożyczone z Teatru Polskiego z Bielska-Białej.

2.Widowisko sceniczne przygotowane z okazji obchodów 60-lecia szkoły (marzec 2007) wg autorskiego scenariusza Małgorzaty Płonki pt. „Podróż, w której wszystkie pokolenia się odnajdą”. Sięgnięto pamięcią do lat 50, 60, 70 i 80-tych ubiegłego stulecia i przypomniano atmosferę minionych lat. Młodzi artyści zrelacjonowali ważne fakty z życia szkoły, wyjaśnili trendy w muzyce, pokazali ówczesną modę. Sądząc po reakcji publiczności, z całą pewnością warto było wybrać się w oferowaną podróż.

Czy w dobie gwałtownego rozwoju środków masowego przekazu teatr szkolny się przeżył? Z pewnością nie. Pozytywne oddziaływanie teatru na jego uczestników i odbiorców jest niezaprzeczalne:

1.Teatr potrafi wychowywać młodych ludzi, pełni funkcję terapeutyczną.

2.W trakcie przygotowań przedstawienia wszystkie zaangażowane osoby współdziałają i ponoszą współodpowiedzialność za całe przedsięwzięcie, przyjmują twórczą postawę na wszystkich etapach.

3. Praca w zespole teatralnym ujawnia i rozwija potencjalne możliwości i zdolności uczniów.

4.Występowanie na scenie jest swoistego rodzaju próbą wyrażenia wrażliwości za pomocą środków artystycznych, zmagania się z tremą, własnymi słabościami. Umożliwia „sprawdzenie się”.

5. Celem pracy polonisty z amatorskim kołem teatralnym jest rozwijanie wśród uczniów zainteresowania teatrem oraz przygotowanie do autentycznego uczestnictwa w kulturze (ale czynienie tego atrakcyjnie, nie natrętnie).

6.Kontakt z kuturą (także teatrem) pozwala na głębsze, świadome określenie swojej drogi życiowej, pomaga w wyborze uniwersalnych wartości moralnych, kształtuje wrażliwość estetyczną.

7. Praca nad spektaklem jest intrygująca, pasjonująca, często pochłaniająca bez reszty, a jeśli zostanie doceniona-potrafi dać dużo satysfakcji i poczucie spełnienia.